De enige oplossing voor àlle problemen ;-)

Vorige week heb ik voor het eerst sinds de start van mijn wekelijkse inspiratie geen bericht geplaatst. Want ondanks dat ik me had voor genomen elke week te schrijven, kwam vorige week de tekst niet van de grond. Gedeeltelijk door de drukte rond de lancering van ‘ik ben Sara’ en omdat ik een persoonlijke uitdaging voor mijn kiezen kreeg waar al mijn aandacht naartoe ging. Nu had ik ervoor kunnen kiezen over al mijn grenzen heen te gaan en toch een bericht te plaatsen. Maar ik koos ervoor de stilte in te gaan. En ruimte te geven aan wat er allemaal gebeurde en wat dat met me deed. Wat er allemaal gebeurde houd ik voor mezelf, maar de uitkomst is dat ik mijn trip naar Griekenland heb aangepast. In plaats van dat ik nu onderweg ben naar het zuiden van Europa, ben ik nog een weekje langer in Nederland.

Het gevoel van eenzaamheid

Een paar weken geleden schreef ik al over de eenzaamheid die ik had ervaren in de eerste weken die ik alleen doorbracht in een dorp waar ik niemand kende. Nu weet ik dat ik die eenzaamheid nodig had om te beseffen waar ik ten diepste naar verlang. Zoals ik in mijn eerdere bericht ook al schreef, ben je nooit echt alleen. Maar je kunt je wel eenzaam voelen als je omringt bent met mensen die je niet begrijpen. Of als je in een fase zit waarin je jezelf niet eens begrijpt. Ik voelde me alleen om te beseffen dat ik in een fase in mijn leven ben dat ik graag mensen om me heen heb die me begrijpen, met wie ik kan sparren en groeien. De afgelopen jaren ben ik veel alleen geweest en dat was fijn, maar nu is het tijd me weer met mensen te omringen. Op welke manier dan ook.

Hulp vragen

Het gevoel van eenzaamheid kan opkomen, als je niet weet hoe en wie je om hulp moet vragen. Bijvoorbeeld omdat je in een nieuwe fase in je leven terecht komt en nog geen netwerk hebt van mensen die hetzelfde doen als jij. Je hebt het gevoel er alleen voor te staan en je besluit dan ook het helemaal alleen te gaan doen. Wat natuurlijk precies het tegenovergestelde is van dat wat je wenst. En terwijl ik zelf over dit thema aan het mijmeren was, kreeg ik meerdere keren een boodschap door. Via een video op YouTube, gesprekken in de yogaschool en tijdens een lunch met een vriend van vroeger. Ineens wees alles op iets waar ik al jaren de woorden niet voor kon vinden.

We moeten het samen oplossen

Welk probleem er ook is. We moeten het samen doen. Niet wachten op een teken van iemand van boven of de overheid die ons zegt dat het goed is. We moeten elkaar opzoeken en samen oplossingen vinden voor de problemen die we nu hebben. We zijn namelijk zelf absoluut in staat om de problemen op te lossen. Alleen hebben we in het verleden alle macht uit handen gegeven aan instanties en organisaties die nu besluiten hoe we ‘moeten’ leven. Ik geloof dat hoe meer we delen over waar we naar verlangen, we ontdekken dat er meer mensen hetzelfde willen en zo mogelijkheden creëren om samen tot een oplossing te komen.

Leven in angst

Waar ik best wel van schrik is de angst die er nu door de samenleving gaat rond de hoge energierekeningen. Zelf ben ik nog los van die angst, omdat ik momenteel geen eigen huis heb. Maar het zwaard dat boven vrijwel elk huishouden hangt, lijkt gigantisch. In mijn optiek is de gecreëerde angst door de media best wel onnodig. Er wordt paniek gezaaid, in een samenleving waar liefde en saamhorigheid nu hart nodig is.

Afhankelijk

Het maakt duidelijk dat we veel te afhankelijk zijn geworden van krachten buiten onszelf. We weten niet meer wat het is om zelfvoorzienend te zijn en het wordt je aan alle kanten moeilijk gemaakt om zelfvoorzienend te worden. Probeer maar eens ergens een tiny house neer te zetten waar je volledig off grid wilt wonen. Ik wil niet zeggen dat het onmogelijk is (ik heb het nog niet uitgeprobeerd), maar het schijnt niet eenvoudig te zijn. En als je teveel energie opwekt met je eigen geplaatste zonnepanelen is er geen mogelijkheid dat jij bepaalt wat je met die extra energie doet.

Zelfvoorzienend leven

Je eigen energie opwekken zou weer logisch moeten zijn, net als je eigen voedsel verbouwen. Maar we zijn gewend geraakt alles van buitenaf te verkrijgen. Waardoor je eigenlijk altijd afhankelijk bent van de grote instanties. Wat als je samen met buren, vrienden of collega’s op zoek kunt gaan naar oplossingen? Als je je met gelijkgestemden verenigt en samen naar buiten treedt in plaats van alleen, sta je sterker. Dat zie ik al steeds vaker gebeuren. Super tof vind ik dat!

Met wie zou jij je willen verenigen om bepaalde dingen in je leven gemakkelijker te maken?

Zelf zou ik bijvoorbeeld heel graag in contact komen met schrijvers die ook hun boeken in eigen beheer uitgeven. Of met mensen die, net als ik, zonder vaste verblijfsplaats leven.

Laat me weten met wie jij in contact zou willen komen, door een comment te plaatsen onder dit bericht.