Ooit waren we jagers

En zochten we zelf ons eten bij elkaar. We reisden van de ene vruchtbare plek naar de volgende en waren een met de seizoenen. Het eten dat we aten was gezond en ontstaan door de natuurlijke werking van vruchtbare grond, zonlicht en water.
We aten als we eten hadden en als we bijvoorbeeld een vijgenboom vol verse vijgen vonden, dan stopten we ons vol met al het lekkers dat voor ons in de boom hing (dit is overigens een van de redenen dat we nu nog in staat zijn om heel veel te snaaien als we iets ‘lekkers’ voor ons hebben staan). Door de overlevering en door uitproberen wisten we wat we wel en niet konden eten. Als we geluk hadden dan aten we vlees of vis, maar dit was eigenlijk een zeldzaamheid. We hadden geen moeite met bacteriën of andere zaken die we nu als slecht en bedreigend ervaren.

Allergisch voor vieze handen

Nu zijn we van jongs af aan ‘allergisch’ voor vieze handen, hebben bestek en borden nodig om te eten en willen alles daarna weer schoon en netjes hebben. Eten moet nu hygiënisch zijn en goedgekeurd worden door wat voor instantie dan ook.  We lijken ons gezonde verstand te zijn kwijtgeraakt. We kijken naar houdbaarheidsdata in plaats van zelf te bepalen of iets nog wel of niet goed is. Simpelweg kijken of ruiken naar het desbetreffende voedingsmiddel doen we niet meer, we geven onze verantwoordelijkheid weg aan instanties, bedrijven en voedingsproducenten die we niet kennen, maar volop vertrouwen.

Daardoor ontstaat een berg verspilling van voedingsmiddelen waar je u tegen zegt. We weten niet meer wat echt is, maken geen eigen keuzes meer en houden ons aan opgelegde regels die vaak nergens op slaan.

Wie heeft ons zo gek gemaakt?

Regels op eten, omdat we kwaliteit willen? Is dat echt wat we willen of is dit bedacht door mensen die wij niet kennen en kennelijk bepalen hoe wij zouden moeten eten. Gooi jij een tomaat met een plekje er op of een kromme komkommer meteen weg? Of snap jij net als ik dat die gewoon nog heel goed te eten zijn? Het is natuurlijk jammer dat de supermarkten en andere media ons nog doen geloven dat groenten en fruit perfect moet zijn, maar de natuur is niet perfect, net als dat wij mensen dat niet zijn.
Ik ben blij met initiatieven als Kromkommer en Instock waar iets gedaan wordt met de verspilling, maar als consument heb je een nog veel grotere stem. Jij kunt bepalen wat je wel en niet accepteert en als wij massaal de supermarkten en voorgefabriceerde etenswaren negeren, zal er vanzelf weer een markt ontstaan die klopt met het grotere geheel. gelukkig zijn er ook steeds meer grotere ketens die hier in mee gaan, maar uiteindelijk gaat het bij hen nog steeds om het maken van winst en niet om goed of gezond eten te leveren.

Allemaal aan de moestuin?

Als we massaal afstand zouden nemen van de supermarkten en zelf ons eten gaan verbouwen, dan betekent dat een grote aanpassing voor iedereen. Het gevolg is wel dat het leven een stuk leuker kan worden dan het leven dat we nu leiden.

Meer met je handen in de klei en minder op kantoor, minder kosten maken voor alles wat je nodig denkt te hebben omdat het wordt aangeboden, maar aankopen doen op basis van de vraag of je het wel of niet nodig hebt.

Alles is met elkaar verbonden. Stel dat je de supermarkten gaat boycotten en meer zelf gaat maken, reduceer je het plastic afval, maak je op een goede manier gebruik van de grond, kom je meer in contact met de natuur, heb je minder geld nodig om boodschappen te doen, kun je minder gaan werken, omdat je minder inkomen nodig hebt, heb je meer tijd over voor je kinderen, vrienden, familie, creativiteit en ervaar je veel meer rust en minder stress.

Wat denk jij over de wereld van voedsel op dit moment? Ik ben benieuwd! Je kunt je mening achterlaten onderaan dit bericht!