“Het enige dat ik weet is dat ik het niet weet.”

In het kader van mijn onderzoek, spreek ik Douwe Dronkert. Ik ken Douwe uit het netwerk van Seats2meet, daar ontmoetten we elkaar een aantal jaar geleden tijdens een van de inspiratiediners die ik organiseerde. Daar ontdekken we dat we beiden anders dan anderen naar de wereld kijken en zoeken we wegen hoe we daar kunnen komen.

Als twee gelijkgestemden elkaar ontmoetten, kun je meteen de diepte in en dat gebeurde er, meteen na mijn korte introductie van mijn onderzoek gaan we de diepte in en praten over de keuzes die Douwe heeft gemaakt in zijn leven om te komen waar hij nu is. 

“Als je opgroeit leer je eigenlijk niets over jezelf. Dat vind ik gek, daarom ben ik uiteindelijk religie- en levensbeschouwing gaan studeren. Ik wilde antwoord op de vraag waarom ben ik hier, wat wil ik met mijn leven? Juist door daar bewust mee bezig te zijn kan ik keuzes maken die echt bij me passen. Als ik dat niet doe, gaat het leven er met me vandoor. Ik heb ook een sterke behoefte die vraag steeds weer op te zoeken, het gaat ook steeds beter die vraag doorgaand te stellen en uitgangspunt te laten zijn van wat ik doe en laat. Het vormt de basis van mijn bestaan. Het diepste inzicht dat ik hierin heb gekregen is dat ik het niet weet. Hierdoor heb ik geleerd dat ik alles open kan houden, dan is alles mogelijk. Dat is een groots gevoel van vrijheid. Dat betekent niet dat ik maar van alles doe, wat ik vanuit openheid doe gebeurt vanuit wijsheid. Ik stel me open, ik ben nieuwsgierig naar nieuwe situaties en hoe die me kunnen verbazen. Ik ervaar verbondenheid met alles, dus ook met de natuur, waardoor co-creatie kan ontstaan met alles wat ik tegenkom, waardoor ik ontdek dat er veel meer mogelijk is dan we denken. Ik noem mezelf niet voor niets Veelheidvinder.” Douwe werkt vanuit zijn eigen onderneming met de toepasselijke naam Vind de Veelheid.

Verwondering

“Ik ervaar plezier in alles wat ik doe, vanuit de verwondering. Ook ten opzichte van hoe ik geleerd heb dat dingen zouden moeten zijn, die in de praktijk anders zijn of lijken en vaak haaks staan op mijn ideeën van goed en fout, mooi en lelijk. Dus in die openheid zit diepe verbinding en creativiteit, dat brengt heel veel plezier voor mezelf en anderen. Van daaruit blijf ik overal mogelijkheden zien, ook al lijkt het niet mogelijk en zit ik, of de mensen met wie ik werk vast in oude patronen en lijken wze niet open te staan voor vernieuwing. Door nieuwsgierig, in gesprek te blijven en vragen te stellen kom ik altijd weer op mooie dingen uit die ik niet voor mogelijk had gehouden.”

Ontspanning

We komen uit op het punt dat je kunt vertrouwen dat het altijd goed is – en dus ook komt als je denkt dat dat niet zo is. “Ontspanning is de meest heilzame plek die er is. Daar vind je het vertrouwen in jezelf, het leven. En ik vertrouw er op dat ik weet waar die plek is. Spanning is overigens niet slecht, maar kan een slechte uitwerking hebben, zeker als er teveel spanning in ons leven is. Ben je in de ontspanning, kun je zien dat de dingen hun natuurlijke beloop hebben en ben je niet bezig dingen te stimuleren of controleren. Vanuit dat punt heb je een breder zicht op wat er gebeurt en kun je bewust co-creëren, in plaats van vooral reageren.

“We lopen tegen onze grenzen aan doordat we los komen te staan van de natuur. Wat dat betreft zijn we een beetje van ons pad geraakt. Je ziet daardoor ook dat er steeds meer mensen zijn die het anders willen doen, er zijn zoveel mensen en initiatieven die laten zien dat het anders kan. Door de ontwikkeling van ons bewustzijn leren we ook hoe de natuur werkt. We beseffen dat wij een uiting zijn van de natuur en als co-creator een belangrijke rol hebben in de creatie van onze wereld. Vanuit die verbondenheid kunnen we opnieuw bedenken hoe we leven en werken.

Mensheid in puberteit

“In mijn optiek zitten we als mensheid in de puberteit en zijn we aan het rebelleren. Al zijn we daarin nog onvolwassen, we hebben ontdekt dat we zeggenschap kunnen en willen hebben over de dingen. Ik zou niet terug willen naar hoe het vroeger was, maar juist kijken wat goed was en dat meenemen in wat we nu weten. Die puberteit waar we in zitten brengt de nodige opstandigheid en dus ook katers met zich mee, dat hoort erbij. Als we maar blijven beseffen dat we ook ons huiswerk te doen hebben en onszelf blijven ontwikkelen. Dan kunnen we zoveel mogelijk vanuit ontspanning leven, ook al kan het heel spannend zijn… Ik ben hier nu zo’n 15 jaar heel bewust mee bezig en ik zie dat er daardoor een enorme verschuiving heeft plaatsgevonden in wie ik ben, wat ik doe en hoe ik het doe. Ik ben alle ontwikkelingen waar we in deze tijd mee te maken hebben als onderdeel gaan zien van een natuurlijk evolutionair proces. De opstandigheid en wens dat dingen anders gaan, is volgens mij dan ook een logische behoefte die in steeds meer mensen aanwezig is. Zo zie ik in de opbouw van een zorgcoöperatie waar ik bij betrokken was dat mensen weer op zoek zijn naar samen werken en leven, in verbinding met anderen en hun behoeften en wensen. Bij dit en andere vernieuwende initiatieven vragen we ons daarbij steeds af hoe we het verhaal kunnen vertellen over de verandering die onderliggend gaande is. En hoe we de juiste taal kunnen creëren zodat dat verhaal tot steeds meer mensen hun beleving en verbeelding kan spreken. En zij ook, of verder betrokken kunnen raken op een manier die bij hen past.”

“We vinden wat mainstream is niet normaal meer, we willen het anders.”

Vragen stellen

“Vragen stellen heb ik altijd al gedaan., Vragen stellen hielp me in de wereld zijn en mijn weg daarin vinden. Ik werd op de basisschool gepest. Dingen gingen dus niet allemaal vanzelf in mijn schooltijd. Dat heeft gemaakt dat ik merkte dat er voor een deel van mijn belevingswereld geen aandacht was. Ik ben dankbaar dat het zo is gegaan, want ik kon niet als vanzelf mee met de rest. Ik heb me veel alleen gevoeld. Maar heb zo ook ontdekt: je kunt met alles om je heen een relatie hebben. Ik heb geleerd dat ik invloed heb op wat er gebeurt. Vanuit mijn verbeeldingsvermogen leerde ik werkelijkheden creëren waardoor het leuker werd hier te zijn.”

“Het kan lastig zijn om te weten wat waarheid is. Ook bij diepe ervaringen die je daarvan kunt hebben, is het belangrijk om je ook vragen te blijven stellen. Dat geldt ook voor onze waarheden naast elkaar durven leggen. . En leren hoe we aan zoveel mogelijk waarheden recht kunnen doen. Ik vraag me steeds af wat ik optimaal kan doen mijn waarheid te leven in dit moment. Voor mensen die met dit soort vragen bezig zijn, is het belangrijk geduld te blijven oefenen, ons niet te verliezen in fanatisme. Omdat hoe wij het zien vanuit een groter plaatje hoeft ons idee niet de beste weg te zijn om tot verandering te komen.”