Photo by rawpixel.com on Unsplash
Vandaag post ik sinds tijden weer eens een blog. De afgelopen maanden heb ik me bezonnen op mijn toekomst en terug gekeken op mijn verleden. Binnenkort ga ik over die periode meer bloggen en vertellen, maar vandaag een blog over iets wat mij eigenlijk al jaren bezighoudt. Ik heb er vast wel eens eerder over geschreven, maar afgelopen week besefte ik opeens waarom het zo’n belangrijk thema voor me is.
Werken als zelfstandige professional is wat mij betreft het beroep van de toekomst. Steeds meer bedrijven werken met tijdelijke of flexibele contracten en werknemers zoeken naar werk met meer zingeving, meer vrije tijd of een betere invulling van hun work/life balance. Als zelfstandig professional zonder vast contract heb je de vrijheid te kiezen voor verschillende opdrachtgevers, de tijd om contacten te leggen met mensen die je anders nooit zou ontmoeten en de flexibiliteit om zelf de lengte van opdrachten te bepalen en te bepalen hoeveel uur je werkt of dat je af en toe eens een maand vrij neemt, gewoon omdat het kan, bijvoorbeeld om eens een maand niets te doen, een boek te schrijven of een opleiding te doen (of wat je allemaal wel niet kunt bedenken om in die vrije tijd te doen. Het verrijkt je leven, omdat je meer zelfsturing creëert en op plekken komt waar je als werknemer nooit zou komen.
Dit besef ontstaat als ik op maandagmiddag op een druilerige dag in november aan tafel zit met een collega-ondernemer, we hebben een gesprek zonder concrete agenda en dat is wat mij betreft een van de pluspunten van werken als zelfstandig professional, zelf bepalen met wie je aan tafel zit en wat je deelt. Soms vakinhoudelijk, soms heel persoonlijk, soms een mix van beide. Het geeft inspiratie en energie. Doordat ik geleerd heb dat kwetsbaarheid een kracht is, durf ik me ook tegenover mensen die ik niet ken steeds opener op te stellen. Hierdoor hebben we een prachtig gesprek, we delen open over de dingen die we in ons leven hebben meegemaakt en hoe die ons gevormd hebben tot de mensen die we nu zijn. Als zelfstandige kun je dat veel meer sturen en kun je veel meer jezelf zijn dan wanneer je in loondienst bent.
Daar hebben we het dan ook over, het verschil tussen zelfstandig werken en werknemerschap. Wat mij betreft is het eenvoudig, ik heb meer vrijheid om mijn werk in te richten, maar wat ons vooral raakt is het feit dat ondernemerschap je wereld opent en je blik verruimt. Je ontmoet mensen die je in loondienst links had laten liggen omdat je er geen tijd voor had, of omdat ze niet pasten bij het werk wat je deed. En nu, nu is de gemene deler dat je allebei zelfstandig professional bent en dat je elkaar altijd wel iets te bieden hebt. Zeker als je open en eerlijk je verhaal durft te delen is de winst groot en onthoud je mensen beter dan wanneer je op de oppervlakte blijft.
Ik geloof dat je als zelfstandig professional de meeste vrijheid kunt creëren als je in staat bent echt voor je eigen keuzes te gaan staan en je niet te laten leiden door je opdrachtgevers, maar altijd de touwtjes in eigen hand te houden. Als zelfstandig professional kun je allerlei soorten opdrachten doen, van goed betaalde opdrachten voor grote bedrijven, tot kleinere opdrachten voor bevriende ondernemers en opdrachten die je kosteloos doet of in ruil voor andere dingen dan geld. Jij bepaalt zelf wat je wilt, waar je wilt werken en wanneer.
Werk is dan niet meer gebonden aan een verplichte aanwezigheid op kantoor, of een bepaald aantal uren dat je moet maken omdat het in je contract staat. Je bent echt vrij om het in te richten en je eigen grenzen te bepalen. Ik heb geleerd dat het ook geen probleem is om dat te doen, dat het zelfs misschien wel sterker is eerlijk en open te zijn en je eigen grenzen te stellen.
Doordat er steeds meer flexibele contracten komen voor werknemers lijkt het een logische stap naar meer en betere omstandigheden voor zelfstandigen. Het is niet meer dan logisch dat er voor hen meer ruimte komt om opdrachten te krijgen en daar in gestimuleerd te worden. Het is misschien nog niet zo ver, maar is het niet logisch dat de wereld daar naar toe gaat?